دکتر داوری در مصاحبه خود با روزنامه خراسان عنوان کرد: شهرستان مشهد علاوه بر اینکه بیش از 3 میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده ، سالانه پذیرای حدود 27 میلیون زائر و مسافر است که تأمین آب چنین جمعیتی تبدیل به بحرانی برای مسئولان این شهرستان شده است. کارشناسان و صاحبنظران معتقدند بر اثر برداشت بی‌رویه آب از دشت مشهد، ضمن اینکه شاهد نشستی معادل 30 سانتی‌متر در سال در برخی نقاط این دشت هستیم، مشهد در 20 الی 30 سال آینده با بحران جدی آب مواجه خواهد شد. این درحالی است که طی سال‌های اخیر برای ایجاد اشتغال و رونق تولید طرح‌های توسعه صنایع و کشاورزی در استان که جزو قطب‌های این حوزه در کشور شناخته می‌شود رو به گسترش بوده و هست. مهاجرت روزافزون از شهرها و روستاهای مجاور به حاشیه این شهر پدیده‌ای غیرقابل‌انکار است. تأمین آب چنین جمعیتی در کنار پاسخ‌گویی به نیاز طرح‌های صنعتی و کشاورزی به آب، به مدیریت مصرف یا تأمین آب از خارج از استان وابسته خواهد بود. در همین راستا مسئولان حوزه آب، برای جبران یا جلوگیری از بحران آب مشهد، پروژه‌های مختلفی طراحی و تعریف کرده‌اند که برخی از آن‌ها مانند احداث سد دوستی عملیاتی شد و برخی دیگر نیز مانند پروژه انتقال آب دریای عمان، دریای خزر و انتقال آب از کشور ترکمنستان یا کوه‌های هزار مسجد در حد حرف مانده است. اگرچه صاحبنظران این حوزه درباره این طرح ها نقد و نظرهای متفاوتی را مطرح می کنند اما هم موافقان و هم مخالفان بر ضرورت مدیریت مصرف آب تاکید دارند. در این میان طرحی تحت عنوان “سند تدبیر آب مشهد” در سال 93 توسط صاحبنظران و فعالان عرصه آب استان تدوین شد که روی این مسئله پافشاری می‌کند اما این طرح نیز مانند سایر طرح‌های حل بحران آب مشهد، تا به امروز بلاتکلیف مانده است.
صورت‌جلسه بر زمین‌مانده
این سند با حضور و مشارکت داوطلبانه فرهیختگان و صاحبنظران در حوزه آب استان به‌صورت رایگان و بدون اینکه از این بابت ریالی دریافت کنند، با حمایت استانداری خراسان رضوی، شرکت آب و فاضلاب مشهد دانشگاه فردوسی مشهد، شرکت آب منطقه‌ای خراسان رضوی و جمعیت ناجیان آب از اردیبهشت 93 تا اسفند همان سال، طراحی شد و یک سال طول کشید تا اینکه در اول بهمن سال 94، با حضور محمد حاج رسولیها، مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب کشور، اولین جلسه مدیریت آب کشف رود تشکیل و بر اساس یکی از بندهای صورت‌جلسه قرار شد هر سه ماه یک‌بار جلسه‌ای در این مورد برگزار شود ولی از آن تاریخ تا به امروز، این مدیریت هیچ‌گونه پیگیری در این زمینه انجام نداده است.
هماهنگی به جای من آهنگی
دکتر داوری گفت: مسئله در ندانستن مشکل نیست بلکه در نداشتن اجماع در این مورد است. زیرا این عرصه یعنی آب دشت مشهد یک عرصه عمومی است و باید “من آهنگی” را کنار بگذاریم و با “هماهنگی” لازم به یک اجماع برای حل این بحران برسیم. داوری در ادامه گفت: در سند تدبیر آب یک‌چشم انداز و 19 راهبرد در تشریح این چشم‌انداز و حدود 63 سیاست کلان وجود دارد و نقشه راهی تبیین شده است که مشخص می‌کند پیش‌نیازها و پس‌نیازهای این سند چه چیزهایی است. وی افزود: سند تدبیر آب مشهد با امضای همه اعضای حاضر در نشست های شورای اجرایی ازجمله آب منطقه‌ای استان در شورای برنامه‌ریزی استان به تصویب رسید. ولی با جابه جایی‌های صورت گرفته در ساختار شورا در انتهای سال 93، این سند راکد مانده است.